Het leven in Oeganda
Blijf op de hoogte en volg Irene
30 Juli 2014 | Oeganda, Jinja
Het is weer tijd voor een nieuw verslag. Er gebeuren hier zoveel verschillende dingen dat het soms voor mezelf moeilijk bij te houden is.
Om meteen maar terug te komen op de titel van dit verslag: Het leven in Oeganda is niet uit te leggen als je er zelf niet geweest bent. Dat maakt het schrijven van deze verslagen ook zo moeilijk. Maar toch weer een poging om jullie op de hoogte te houden.
Allereerst is het hier sinds zondag ontzettend lekker weer. Tot die tijd was de temperatuur wel stabiel, maar elke dag wel regen en veel bewolking. Nu is het droog en erg zonnig, wat het meteen lekker warm maakt. Heerlijk!
Sinds vorige week is er een nieuwe vrijwilliger, Roos. Haar had ik in Nederland al twee keer ontmoet. Nu kunnen we samen uitstapjes maken en ook overleggen over het werk. Erg fijn! Afgelopen weekend zijn we samen naar Jinja geweest. Lekker in alle winkeltjes gekeken en al wat leuke souveniers gekocht. Zondag was het heerlijk weer dus zijn we gaan zwemmen. De weekenden zijn heerlijk!
Tijdens het werk is het nog steeds wel zoeken. We proberen nu wat meer te richten op structuur, positief benaderen en de behoeften van de kinderen. Wij proberen het goede voorbeeld te geven en hopen dan dat de "tantes" er hier iets van oppakken om de daycare te verbeteren.
Hier leren kinderen normaal gesproken namelijk niet echt zelf na te denken. Alles wat ze leren leren ze uit hun hoofd, maar kunnen ze vaak niet toepassen. De gehandicapten kinderen kunnen hier bijvoorbeeld tellen en het alfabet opzeggen. Ze leren allemaal rijtjes uit hun hoofd en herhalen dit een paar keer per dag. Maar waarschijnlijk heeft een groot deel van de kinderen niet eens door wat ze leren en kunnen ze het al helemaal niet toepassen. Dat zal ook niet zomaar veranderen. Daarom moeten we echt proberen naar de kleine dingen te kijken en doen we wat we kunnen.
Na de lunch (posho and beans) is het vaak rustig. De kinderen gaan rusten of spelen. Het is dan een beetje zoeken naar wat je kan doen. Vorige week ben ik begonnen met 1 op 1 activiteiten met de kinderen. Alleen al samen kleuren vinden ze geweldig. De aandacht doet ze goed! Verder werk ik aan de kasten en borden die nu bijna gebruikt gaan worden en doen we voorbereidingen voor het vakantie programma.
De kinderen van het weeshuis hebben examens gehad. Nu zijn ze klaar, dus hebben ze eigenlijk vakantie. Over 1.5 week gaat de daycare dicht en hebben we alleen de kinderen van het weeshuis. Roos en ik hebben al een programma gemaakt voor een deel van de vakantie. Dat wil zeggen voor elke dag leuke activiteiten. Het is nog even afwachten wanneer er daarmee beginnen, maar wij hebben er in ieder geval al zin in.
Afgelopen maandag zijn we bij een medewerker op bezoek geweest. Het was heel bijzonder om te zien hoe hij woont. Hij had eigenlijk alleen 1 kamertje met wat stoelen en een bed. En ons dan toch uitnodigen om te blijven eten! Dit was de eerste keer dat ik in het donker terug ging naar huis, wat ook een hele bijzondere ervaring was. Donker is namelijk echt donker. Je ziet bijna niks. Verder komt hier iedereen de straat op s avonds dus het was ontzettend druk!
Roos en ik zijn nu bezig met het boeken van een safari! In mijn laatste week gaan we nog bijna een week weg, we gaan naar Queen Elizabeth om daar van de dieren en de natuur te genieten. Verder gaan we ook nog een weekend naar sipi falls, wat wel een uurtje of zes rijden is maar het schijnt ontzettend mooi te zijn. Nog genoeg leuke dingen dus! :)
Om meteen maar terug te komen op de titel van dit verslag: Het leven in Oeganda is niet uit te leggen als je er zelf niet geweest bent. Dat maakt het schrijven van deze verslagen ook zo moeilijk. Maar toch weer een poging om jullie op de hoogte te houden.
Allereerst is het hier sinds zondag ontzettend lekker weer. Tot die tijd was de temperatuur wel stabiel, maar elke dag wel regen en veel bewolking. Nu is het droog en erg zonnig, wat het meteen lekker warm maakt. Heerlijk!
Sinds vorige week is er een nieuwe vrijwilliger, Roos. Haar had ik in Nederland al twee keer ontmoet. Nu kunnen we samen uitstapjes maken en ook overleggen over het werk. Erg fijn! Afgelopen weekend zijn we samen naar Jinja geweest. Lekker in alle winkeltjes gekeken en al wat leuke souveniers gekocht. Zondag was het heerlijk weer dus zijn we gaan zwemmen. De weekenden zijn heerlijk!
Tijdens het werk is het nog steeds wel zoeken. We proberen nu wat meer te richten op structuur, positief benaderen en de behoeften van de kinderen. Wij proberen het goede voorbeeld te geven en hopen dan dat de "tantes" er hier iets van oppakken om de daycare te verbeteren.
Hier leren kinderen normaal gesproken namelijk niet echt zelf na te denken. Alles wat ze leren leren ze uit hun hoofd, maar kunnen ze vaak niet toepassen. De gehandicapten kinderen kunnen hier bijvoorbeeld tellen en het alfabet opzeggen. Ze leren allemaal rijtjes uit hun hoofd en herhalen dit een paar keer per dag. Maar waarschijnlijk heeft een groot deel van de kinderen niet eens door wat ze leren en kunnen ze het al helemaal niet toepassen. Dat zal ook niet zomaar veranderen. Daarom moeten we echt proberen naar de kleine dingen te kijken en doen we wat we kunnen.
Na de lunch (posho and beans) is het vaak rustig. De kinderen gaan rusten of spelen. Het is dan een beetje zoeken naar wat je kan doen. Vorige week ben ik begonnen met 1 op 1 activiteiten met de kinderen. Alleen al samen kleuren vinden ze geweldig. De aandacht doet ze goed! Verder werk ik aan de kasten en borden die nu bijna gebruikt gaan worden en doen we voorbereidingen voor het vakantie programma.
De kinderen van het weeshuis hebben examens gehad. Nu zijn ze klaar, dus hebben ze eigenlijk vakantie. Over 1.5 week gaat de daycare dicht en hebben we alleen de kinderen van het weeshuis. Roos en ik hebben al een programma gemaakt voor een deel van de vakantie. Dat wil zeggen voor elke dag leuke activiteiten. Het is nog even afwachten wanneer er daarmee beginnen, maar wij hebben er in ieder geval al zin in.
Afgelopen maandag zijn we bij een medewerker op bezoek geweest. Het was heel bijzonder om te zien hoe hij woont. Hij had eigenlijk alleen 1 kamertje met wat stoelen en een bed. En ons dan toch uitnodigen om te blijven eten! Dit was de eerste keer dat ik in het donker terug ging naar huis, wat ook een hele bijzondere ervaring was. Donker is namelijk echt donker. Je ziet bijna niks. Verder komt hier iedereen de straat op s avonds dus het was ontzettend druk!
Roos en ik zijn nu bezig met het boeken van een safari! In mijn laatste week gaan we nog bijna een week weg, we gaan naar Queen Elizabeth om daar van de dieren en de natuur te genieten. Verder gaan we ook nog een weekend naar sipi falls, wat wel een uurtje of zes rijden is maar het schijnt ontzettend mooi te zijn. Nog genoeg leuke dingen dus! :)
-
30 Juli 2014 - 20:44
Papa En Mama:
Wat ontzettend leuk om zo'n uitgebreide update te lezen.
Is toch weer anders als via watsap.
Klinkt als een echte uitdaging en dat je daar echt wat kan betekenen.
Precies iets voor jou.
Geniet nog van het mooie werk wat je daar kan doen en de leuke uitstapjes die gepland staan.
Have fun. -
31 Juli 2014 - 12:20
Lisette:
Hee lieve Irene,
Wat mooi om te lezen allemaal zeg. Echt super leuk wat je daar allemaal doet en meemaakt! Leuk dat je een maatje hebt waarmee je in de weekenden leuke dingen kan gaan doen. Ben ook erg benieuwd naar alle foto's als je terug komt!
Voor nu: lekker van genieten!!! De tijd vliegt..!
Liefs en een knuffel,
Lisette -
31 Juli 2014 - 18:27
Simone:
Hi Iréne,
Geweldig om je verslag te lezen! Mooi als jij en Roos de kleine dingen kunnen zien waar je evt. wat mee kunt. Erg herkenbaar dat je niet alles kunt veranderen en onthoud dat jouw of onze visie niet altijd 'de beste/enige' visie is ;-)
Succes en veel plezier! Geniet alvast van je laatste week dat je nog meer van het land kunt ontdekken!
Liefs,
Simone -
31 Juli 2014 - 23:22
Ellen:
Lieve irene, wat leuk dat je nu een maatje hebt. Heel begrijpelik wat je schrijft over de pedagogische verschillen die je daar ervaart. Wat een verschil met nl. Misschien kun je aansluiten bij de sterke kanten van de aunties en de kinderen en deze benoemen zodat zij hun eigen spOuecifieke krachten bewust worden, want ik weet dat jij die kan zien en hierop feedback geven vanuit je enthousiasme zodat zij een unieke psychologisch kapitaal nog bewuster kunnen gebruiken. Enfin, super fijn, je avontuurlike plannente vernemen. Ik bennzo trotsopje, lg, ellen
GT
-
03 Augustus 2014 - 11:51
Victor En Hanneke :
Lieve Irene,
Wat ontzettend leuk om al je verslagen te lezen, je doet heel goed werk en heel veel ervaringen op , super!!! Geniet nog van de laatste week !!
Heel veel liefs Victor en Hanneke. -
05 Augustus 2014 - 22:06
Yvonne :
Hoi Irene,
Ik vind het heel leuk om je verslagen te lezen! Je bent als je straks terug bent in Nederland een ervaring rijker! De kinderen zullen heel blij met je zijn daar.
Ja, dan merk je pas als je echt in Afrika bent hoe rijk de kinderen het hier hebben in tegenstelling tot in Afrika.
Wat gaat de tijd toch snel, want je zit alweer over de helft van je stage.
Ik wens je heel veel succes nog in Oeganda en heel veel wijsheid toe.
Geef de kinderen maar een extra knuffel van mij.
Ook wens ik je een hele goede terugreis naar Nederland en je zult wel een koffer vol hebben met ervaringen, die je daar hebt opgedaan!
Veel liefs Yvonne
-
06 Augustus 2014 - 20:04
Oma:
Lieve schat.
Fijn dat het zo goed gaat en jammer dat je ziek bent geweest.
Geniet nog heel veel van de dagen die nog komen je bent een hele ervaring rijker.
De verslagen vind ik geweldig en leven in gedachten met je mee.
Veel liefs van ons beide.
oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
