Eerste indrukken
Blijf op de hoogte en volg Irene
12 Juli 2014 | Oeganda, Jinja
Het is lastig om mijn eerste indrukken op te schrijven, omdat het amper te bevatten is wat ik al gezien en gedaan heb. Sinds ik aangekomen ben bij Home sweet home ben ik meteen in het leven hier gedoken.
Dinsdag ben ik met de taxi naar het weeshuis gebracht, wat meteen al opviel was dat de mensen Veel langs de straat leven waar ze proberen om van alles te verkopen. We zijn door Kampala gereden, een ontzettend drukke stad waar al het verkeer door elkaar gaat. Ik zit vlakbij jinja en dat is gelukkig een kleinere en rustigere versie van Kampala.
De aankomst bij Home sweet home was hartelijk en ik voelde me dan ook meteen erg welkom. Kennis gemaakt met een deel van de kinderen, medewerkers en het vrijwilligers huis. Verder wat rond gekeken en een rondleiding gehad. Op het terrein is een weeshuis, daycare en vrijwilligers huis. Verder is er ontzettend veel grond en lopen er dieren. De eerste avond meteen mee gegaan op de boda, soort brommer, wat het vervoermiddel is hier. Voor een paar cent kan je achter op de boda ergens heen. Je moet hiervoor wel afdingen! Ik ben naar het Nederlandse gezin gegaan om daar mee te eten.
Woensdag ben ik mee gegaan naar jinja, waar ze onder andere erg leuke souvenier winkeltjes hebben. Daarna wat bij de kinderen gekeken. Donderdag ben ik begonnen met werken. Ik ga voorlopig op de daycare werken, hier komen kinderen van het weeshuis en van buiten af. De meeste kinderen hier zijn geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt. Donderdag was echt een shock. Het gaat hier zo anders dan in Nederland! Dat weet je wel maar om het echt mee te maken is toch heftig! Daarnaast hebben de kinderen hier allemaal een hechtingsstoornis wat het voor de kinderen en de medewerkers soms erg lastig maakt.
Ik ga maandag beginnen om samen met Suzan (eigenaresse) een project op te zetten om de structuur binnen de daycare te verbeteren, hier heb ik erg veel zin in.
In het weekend ben ik vrij, dus vandaag ben ik met het Nederlandse gezin mee op stap gegaan. We hebben een waterval bezocht en de moeder van hun nachtwaker, die in een heel oud dorpje woont. Geweldig om te zien hoe die mensen daar leven. Wij als blanken worden daar als attractie gezien, kinderen hebben de hele middag naar ons zitten kijken . Hele bijzondere ervaringen dus vandaag. Morgen ga ik zwemmen en hopelijk genieten van de zon, al wachten ze hier eigenlijk op regen!
Dinsdag ben ik met de taxi naar het weeshuis gebracht, wat meteen al opviel was dat de mensen Veel langs de straat leven waar ze proberen om van alles te verkopen. We zijn door Kampala gereden, een ontzettend drukke stad waar al het verkeer door elkaar gaat. Ik zit vlakbij jinja en dat is gelukkig een kleinere en rustigere versie van Kampala.
De aankomst bij Home sweet home was hartelijk en ik voelde me dan ook meteen erg welkom. Kennis gemaakt met een deel van de kinderen, medewerkers en het vrijwilligers huis. Verder wat rond gekeken en een rondleiding gehad. Op het terrein is een weeshuis, daycare en vrijwilligers huis. Verder is er ontzettend veel grond en lopen er dieren. De eerste avond meteen mee gegaan op de boda, soort brommer, wat het vervoermiddel is hier. Voor een paar cent kan je achter op de boda ergens heen. Je moet hiervoor wel afdingen! Ik ben naar het Nederlandse gezin gegaan om daar mee te eten.
Woensdag ben ik mee gegaan naar jinja, waar ze onder andere erg leuke souvenier winkeltjes hebben. Daarna wat bij de kinderen gekeken. Donderdag ben ik begonnen met werken. Ik ga voorlopig op de daycare werken, hier komen kinderen van het weeshuis en van buiten af. De meeste kinderen hier zijn geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt. Donderdag was echt een shock. Het gaat hier zo anders dan in Nederland! Dat weet je wel maar om het echt mee te maken is toch heftig! Daarnaast hebben de kinderen hier allemaal een hechtingsstoornis wat het voor de kinderen en de medewerkers soms erg lastig maakt.
Ik ga maandag beginnen om samen met Suzan (eigenaresse) een project op te zetten om de structuur binnen de daycare te verbeteren, hier heb ik erg veel zin in.
In het weekend ben ik vrij, dus vandaag ben ik met het Nederlandse gezin mee op stap gegaan. We hebben een waterval bezocht en de moeder van hun nachtwaker, die in een heel oud dorpje woont. Geweldig om te zien hoe die mensen daar leven. Wij als blanken worden daar als attractie gezien, kinderen hebben de hele middag naar ons zitten kijken . Hele bijzondere ervaringen dus vandaag. Morgen ga ik zwemmen en hopelijk genieten van de zon, al wachten ze hier eigenlijk op regen!
-
12 Juli 2014 - 20:50
Patricia:
Lieve Irene,
Wat leuk om weer een verslag van jou te lezen. Je indrukken van het weeshuis en de daycare zorgen ervoor dat ikzelf ook heel benieuwd wordt naar hoe het er in het echt uitziet. En bijzonder dat je samen met de eigenaresse een project gaat opstarten. Veel succes, maar dat gaat jou lukken.
Liefs,
Patricia -
13 Juli 2014 - 16:29
Simone:
Super gaaf Irene, het zal vast allemaal even wennen zijn!
Geniet van alle nieuwe dingen om je heen ;-) -
13 Juli 2014 - 22:29
Wiesje:
Wat leuk om je zo te kunnen volgen!
Leuk om morgen aan je opdracht te beginnen.
Krijg je nog iets mee van het WK? -
14 Juli 2014 - 10:07
Lisette:
Lieve Irene,
Wauw wat fantastisch om je verhalen te lezen. Was ook zeer blij om te horen dat je goed was aangekomen:) Heel veel plezier en succes en zeker lekker blijven genieten!
Liefs Lisette -
14 Juli 2014 - 17:32
Ellen Nuijten:
Lieve Irene, het klinkt dat je al behoorlijk thuis aan het raken bent, en leuk dat je meteen mee gaat naar allerlei plekken en andere mensen. Heel fijn ook dat je snel aan de slag kunt en je expertise in kan zetten. Wat zal het anders zijn dan bij ons. Ik denk aan je en vind het superfijn wat van je gelezen te hebben. Liefs, Ellen -
16 Juli 2014 - 10:02
Hub Tummers:
Hoi Irene,
ik heb een berichtje via Facebook gestuurd.
Bewondering voor wat je doet. Heel veel succes
Hub
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
